گفتگو با محمود رحمانی کارگردان «مادرم بلوط»


رقیه بقائی ـ محمود رحمانی سال 1358 در شهرستان ایذه واقع در استان خوزستان به دنیا آمد. رحمانی جزء فیلمسازانی است که هر چند دیر وارد عرصه فیلمسازی شد اما در مدت کوتاهی توانست مسیرموفقیت را بپیماید. او عضو پیوسته انجمن مستند سازان سینمای ایران، دارنده مدرک ممتاز اولین کارگاه تخصصی سینمای مستند، از انجمن مستند سازان و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است.
دلیل گرایش شما به سمت فیلمسازی مستند چیست؟
دلیل خاصش بستر واقعی زندگی و دنیای کاملا واقعی زندگی ام بود. مشکلات بسیاری که خیلی از آدم ها تنها در داستان ها خواندند و یا در فیلم ها به نظاره نشسته اند، را دیده و چشیده ام. به خاطر این بستر واقعی مسلما" من نباید یک فیلمساز فانتزی یا سورئال بشوم. محیط زندگی ام، استادم بود. روزی در تهران شخصی از من پرسید، شما که در زمینه سینما تحصیلات ندارید، این را هم می دانیم که زیاد فیلم بین نبودید، چطور فیلم هایتان را می سازید. من در جواب گفتم، درست است که من استاد نداشتم، دانشگاه نرفته ام و فیلم ندیدم، اما مردم را دیده ام، استاد من مردم و محیط زندگی ام بوده اند. من نگاهم را از مردم و جامعه می گیرم. وقتی از یک آهنگ ساز حرفه ای پرسیده می شود که این آهنگ را از کجا می آوری می گوید از فضا موسیقی را گرفتم. هیچ وقت خود را در یک اتاق حبس نمی کند تا یک آهنگ بسازند و عقیده دارد که باید موسیقی را از محیط به دست آورد. من نیز در فیلمسازی مستند به این موضوع اعتقاد دارم که باید فیلم را از فضا، محیط و مردم گرفت.
مستند مادرم بلوط به چه موضوعی می پردازد؟
در مستند مادرم بلوط نیز علاوه بر اینکه شکل کاملا ساده ای دارد و دوربین در اکثر روایت subjective است و تصویر کاملا روی دست هدایت می شود و ذهنیت یک فیلمساز با زاویه نرمال خواهد بود یک تجربه متفاوتی از یک فرمی به نام Interactive یا مستند تعاملی به وجود آوردم. این مستند ایده اصلی را مشخص می کند و آرام آرام به سمتش پیش می رود و در تعامل و گفت و گو با سوژه و محیط پیرامون به موضوع و هدف اصلی می رسیم. در این فیلم که اولین فیلم بلند مستند من است، دوربین، جستجوگر و در حال جست و جوی یک حقیقت است.
فیلم از چه چیزی روایت می کند ؟
این فیلم درباره سد کارون 3 و تخریب 63 کیلومتر جنگل در زاگرس مرکزی است که یک فاجعه محسوب می شود. اما فیلم از یک دلال زغال آغاز می شود که این دلال، زغال را از کارگران می خرد. ما از طریق این دلال با کارگران زغال آشنا می شویم و در ادامه با شخصی به نام اسد که در غاری زندگی می کند و همه او را دیوانه خطاب می کنند. اسد که خانه و کاشانه اش در جریان آبگیری سد کارون به زیر آب رفته به اجبار آنجا زندگی می کند و تصاویر درختان مدفون در زیر آب ...
پس این مستند نیز به صورتی داستان گو بیان می شود ؟
بله سعی کردم در عین سادگی در فرم ، فیلم پیچیدگی ساختاری داشته باشد تا در آخر به حقیقت که همان نابودی محیط زیست و حتی سخت شدن زندگی مردم به خاطر ساخته شدن سد کارون 3 است، بپردازم. هر چند که در این راستا مصائب درخت بلوط را توسط عوامل متعدد انسانی و صنعتی مورد بررسی قرار می دهیم و براساس مستندات، مقدار تخریب و شدت آن را از هر عامل به مخاطب نشان می دهیم و اوست که اصلی ترین دلیل(حقیقت) را می یابد، هر چند که من هم در رسیدن به این هدف بی تاثیر نیستم!
شناسه فیلم
نام فیلم: مادرم بلوط
مدت زمان: 20 دقیقه
کارگردان: محمود رحمانی
استان: خوزستان



قسمت نظرات غیر فعال میباشد

یادداشت روز


وجود دبیرخانه دائمی جشنواره تولیدات مراکز استانی ضروری است

برای برپایی کیفی‎تر جشنواره صرفا تعداد شمارگان آن، ارتقای کیفی به جشنواره نمی‎دهد، بلکه در جهت پیشرفت دوره به دوره آن، باید دبیرخانه‎ای مرکزی به‎صورت دائمی تشکیل و در فاصله برپایی دوره‎های مختلف جشنواره به‎طور فعال‎تری عمل کنند. تشکیل دبیرخانه دائمی و برگزاری کارگاه‎های توجیهی ویژه هنرمندان موجب برقراری ارتباط مستحکم بین هنرمندان با جشنواره و تبیین اهداف برای آنان می‎شود تا با توجیه درست بتوانند آثاری متناسب با اهداف جشنواره تولید و از ارسال آثار آرشیوی پرهیز کنند.

بسیاری از از آثار راه‎یافته به چنین جشنواره‎هایی معمولا آرشیوی بوده و بعضی از آن‎ها به جشنواره‎های مختلف راه یافته‎اند، درحالی که می‎توان با ایجاد دبیرخانه دائمی و فعال به سیاست‎گذاری و توجیه هنرمندان پرداخته و تولیدات فاخری متناسب با موضوع و اهداف برگزارکنندگان جشنواره اقدام کرد. هدف از برپایی این جشنواره‎ها کمک به ارتقای سطح خلاقیت و اندیشه هنرمندان جوان است تا بتوانند با خلق آثار محکم و متناسب با موضوع جشنواره، هنرآفرینی کنند. تداوم جشنواره باعث ایجاد انگیزه بیشتر در جامعه جوان هنرمندان خواهد شد و آنان را وادار می‎کند که به موضوعات مطرح شده در جشنواره عمیق‎تر فکر کنند و از نگاه هنری اثر خلق کنند.

تناسب آثار با ماموریت‎های محوری حوزه هنری از جمله دفاع مقدس، انقلاب اسلامی، خانواده و بیداری اسلامی از مهمترین ملاک‎ها در این زمینه است. این آثار متناسب با این سیاست‎ها و از بعد مسائل فنی، هنری و زیبایی‎شناسی ارزیابی و داوری می‎شوند. قزوین از دیرباز در زمینه هنرهای تجسمی از جایگاه ممتازی برخوردار بوده است و به‎واسطه همین ویژگی برجسته، شایستگی و استحقاق این را دارد که دبیرخانه بخش تجسمی تولیدات مراکز استان‎ها را از صفر تا صد بر عهده داشته باشد.

کشف استعدادهای جوان و هدایت آن‎ها مهمترین رسالت جشنواره‎های هنری است. اگر برپایی این جشنواره‎ها صرفا برای برگزاری باشد، بیشتر به‎منزله یک کار نمایشی است، اما اگر به‎صورت کیفی‎تر و دائمی‎تر باشد، می‎توان استعدادهای زیادی را در تمام حوزه‎های مختلف شناسایی و به رشد کمی و کیفی آنها کمک کرد.

 

تولیدات مراکز استان


مصاحبه و گفتگو


گالری تصاویر


فراخوان جشنواره